Het onderzoek is begonnen!!

21 november 2017 - Kumasi, Ghana

Lieve allemaal,

Vorige week konden we dan eindelijk flinke stappen voor ons onderzoek zetten. Voor het onderzoek, dat gaat over de toegang tot de gezondheidszorg voor mensen met een handicap, zijn we woensdag naar een dorp geweest waar een centrum voor mensen met een handicap staat. Hier wordt onder andere lesgegeven en er zijn werkplekken. Hier in Ghana is het over het algemeen zwaar om met een handicap te leven. Het wordt niet geaccepteerd en als je de kans hebt gehad om naar school te gaan, is het zoeken van een baan onmogelijk. Zodra ze bij je sollicitatie zien dat je een handicap hebt, wordt je afgewezen. 

Er was iemand die voor ons had geregeld dat we vijf mensen met een lichamelijke handicap en vijf mensen met een auditieve handicap konden interviewen en enquêtes konden afnemen. Ondanks het feit dat de voertaal in Ghana Engels is, zijn er nog veel mensen die alleen de lokale taal, Twi, spreken. We hadden daarom twee meiden bij ons die konden vertalen en één van hen kan ook gebarentaal wat erg handig is als iemand niet kan horen. Het ging allemaal redelijk soepel en de eerste resultaten hadden we binnen.

In het weekend zijn we zaterdag naar een meeting voor mensen met een lichamelijke handicap geweest. Dit maakte een flinke indruk. Allereerst de rolstoelen waarin een aantal mensen zaten. Allemaal erg oud en bij veel rolstoelen zaten er geen banden om de wielen. Ook zijn protheses hier erg duur en kunnen veel mensen dit niet betalen. Je ziet daarom mensen met één been op krukken lopen. 

Toen we vertelden wat we kwamen doen ontstond er een discussie. Ik begreep van onze vertaalster dat er iemand zei dat ze er een vergoeding voor wilde hebben. Aangezien deze mensen niet speciaal voor ons waren gekomen hadden we met onze begeleider afgesproken dat we alleen water en wat te eten zouden kopen als dank. Dit is hier heel gebruikelijk. Dit vonden een aantal niet voldoende. Het merendeel kwam voor ons op. Er was een man die vertelde dat onderzoek juist heel belangrijk is en in hun voordeel werkt. Als er geen onderzoek gedaan kan worden, kan er ook niks veranderen. Hij kwam met een aantal voorbeelden en we merkten dat de mensen het ermee eens begonnen te worden. Dit was heel bijzonder om te zien. Iedereen wilde meewerken en de meesten wilde graag hun verhaal aan ons kwijt. 

Op zondag zijn we naar een kerk voor mensen met een auditieve handicap geweest. Ondanks het feit dat er heel veel kerken in Ghana staan, werd de dienst in een klaslokaal gehouden. Een vreemd voorbeeld van het achter stellen van mensen met een handicap. De dienst was in gebarentaal en ook de liederen die gezongen werden, gingen in gebarentaal. We hebben inmiddels ook wat gebarentaal geleerd, maar lang niet genoeg om alles te kunnen volgen of om de mensen zelf te kunnen interviewen. Gelukkig waren er een aantal mensen in de kerk die konden horen, praten en gebarentaal en ons wilden helpen met het vertalen. Het afnemen van de interviews gaat een stuk sneller wanneer we er een paar tegelijk konden doen. Het feit dat het in gebarentaal gaat en in het Twi maakt dat we er vrij weinig van mee hebben gekregen. We hebben alles gefilmd en deze week gaan onze twee vertaalsters het voor ons uitschrijven in het Engels. 

Omdat de mensen van woensdag speciaal voor ons naar het centrum waren gekomen moesten wij hier een vergoeding voor betalen. Ook al het eten en drinken voor de rest van de mensen moesten we betalen en de meiden die ons helpen met vertalen doen dit ook tegen een vergoeding. We wisten dit van tevoren, maar de kosten vielen een stuk hoger uit dan we van tevoren hadden verwacht. We zijn daarom een doneeractie begonnen. Inmiddels hebben we al aardig wat geld gekregen en hier zijn we erg blij mee. Helaas zijn we er nog niet, dus mocht je nog iets kunnen missen dan zouden we je heel dankbaar zijn. Doneren man via de volgende link: https://www.doneeractie.nl/onderzoek-in-ghana/-4717  

Ik ben inmiddels over de helft wat betreft mijn verblijf hier in Ghana. Ik merk dat ik me hier nu thuis en heel veilig voel. Toch kan ik me al verheugen op mijn terugkomst. Het leven hier is best simpel in vergelijking met het leven dat ik in Nederland heb en dit zorgt soms voor verveling. We kunnen hier niet even gezellig ergens lunchen of uit eten want die mogelijkheden zijn er in onze regio niet echt. Ook tv kijken zit er niet in, want die hebben we niet. Gelukkig kan ik hier wel basketballen en zwemmen. Wat ik wel echt mis, is de diversiteit aan eten en de vele soorten groente en fruit. Maar ik mag niet klagen want ze hebben hier de allerlekkerste ananas en bananen. 

Ik ben hier nog ongeveer vijf weken bezig met het onderzoek en daarna ga ik twee weken met een vriendinnetje uit Nederland door Ghana trekken. Iets waar ik heel erg naar uit kijk en dit zorgt ervoor dat de tijd wat sneller gaat.

Liefs

1 Reactie

  1. Jane Stokes:
    26 november 2017
    Great to see you are in Ghana Eva, where I have just spent a month working with the SLT programme at University of Ghana. Would love to be able to read your blog but my Dutch is virtually non existent. If you plan on writing in English let me know. Would be happy to share my experiences also. @janesto16 or [email protected]